«بسیار استغفار کنید، استغفرالله زیاد بگویید.» و بعد اضافه فرمودند: «این گنجینهای است که تمامنشدنی است، کنز است، یک گنجینهای است که فناپذیر نیست.»
... آخرین دیدار من دقیقا دو روز قبل از ارتحال بود. آیتاللهالعظمی بهجت از معدود شخصیتهایي بودند که بیکلام بر دل علاقهمندانشان اثر میگذاشتند. نگاه، زندگی، منش و نوع تعامل ایشان با دنیا و ما فیها بهگونهای بود که بر قلب و روح و جان کسانیکه با او مانوس بودند اثر میگذاشت.
ایشان مصداق بارز «کونوا دعاة الناس بغیر السنتکم» بودند که به غیر زبان و با اعمال خود اثر بر روی مردم میگذاشتند، البته زبانشان هم بهطور کامل در خدمت اسلام و ترویج مکتب اسلام بود.
در یکی از جلساتی که خدمت ایشان برای ارئه گزارشی شرفیاب شدم، قبل از اینکه وارد جلسه ملاقات با ما شوند، شخصی خدمت آیتالله بهجت رسید و گفت مشکل دارم، لطفا کمکم کنید، ما سه نفری که در اطاق نشسته بودیم، صحبت آنان را میشنیدیم.
مرحوم حضرت آیتالله بهجت فرمودند: «بسیار استغفار کنید، استغفرالله زیاد بگویید.» و بعد اضافه فرمودند: «این گنجینهای است که تمامنشدنی است، کنز است، یک گنجینهای است که فناپذیر نیست.»